โซบะเดลิเวอรี่ญี่ปุ่น “กำลังไป” หมายถึงอะไร?

สวัสดีครับผม Mr. Leon มาแล้ว บางทีเรื่องเล็กๆ เรื่องไม่เป็นเรื่องก็ทำให้คนเราต้องใช้เวลาครุ่นคิดได้เหมือนกันนะครับ เพื่อนๆ เคยมีเรื่องเครียดหรือเรื่องกลุ้มใจอะไรกันบ้างหรือเปล่าครับ ตอนนี้ผมมาธุระและพักอยู่บริเวณหน้านิคมอุตสาหกรรมแห่งหนึ่งซึ่งบริเวณรอบข้างไม่มีร้านอาหารหรือซุปเปอร์มาเก็ตที่สามารถเดินไปเดินกลับใกล้ๆ เลย มีร้านของชำอยู่ใต้อาคารที่พักแค่ร้านเดียวส่วนใหญ่ขายอาหารสำเร็จรูป และเครื่องดื่ม หาอาหารรับประทานค่อนข้างลำบากนิดหน่อย ผมต้องคิดทุกวันว่าผมจะกินอะไรดีและส่วนใหญ่ต้องฝากท้องไว้กับร้านอาหารและไรเดอร์หรือพนักงานส่งอาหารเกือบทุกวัน วันนี้ผมสั่งข้าวหมูทอดทงคัตสึมากินครับ

ที่ญี่ปุ่นมีการ์ตูนมังงะอยู่ฉากหนึ่งเขาบอกว่ารวยจนไม่เท่าไหร่แต่ให้มีอาหารที่พอใจเป็นพอ ฉากนี้ก็เป็นที่พูดถึงกันมากในสังคมโซเชียลมีเดีย คือมีหนุ่มคนหนึ่งทะเลาะกับกลุ่มหัวโจกหน้าร้านขายข้าวหน้าหมูทอด(ข้าวหมูทอดทงคัตสึ) ลุงเจ้าของร้านข้าวหมูทอดจึงมาช่วยหนุ่มคนนั้นไว้และชวนหนุ่มน้อยเข้ามานั่งในร้าน จากนั้นภรรยาของลุงก็เอาข้าวหมูทอดทงคัตสึมาให้เขากินและบอกว่าพยายามเข้านะพ่อหนุ่ม โตขึ้นจะได้เป็นเจ้าคนนายคน!! เมื่อลุงได้ยินดังนั้นลุงก็บอกว่า ไม่ต้องถึงขั้นเป็นใหญ่เป็นโตเป็นเจ้าคนนายคนหรอกชีวิตคนเราแค่พอมีพอกิน สามารถที่จะมีเงินกินข้าวหมูทอดได้ก็พอแล้วเนอะหนุ่มเนอะ คนญี่ปุ่นประทับใจคำพูดของลุงมาก เพราะมันตรงกับชีวิตจริง เมนูข้าวหมูทอดทงคัตสึเนี่ยเป็นเมนูอาหารที่มีราคากลางๆ ไม่ถึงกับแพงมากหรือถูกมาก คนฐานะปกติสามารถกินได้และมีขายทั่วไป และลุงสอนในมุมมองที่ว่าชีวิตคนเรานั้นขอแค่มีความสุขและพอเพียงกับสิ่งที่เรามีก็น่าจะดีแล้ว มีอะไรก็กินได้ ไม่สำคัญว่าว่ามีเงินมีทองหรือไม่ แต่ถ้าไม่มีของกินนี่คิดหนักอยู่เหมือนกันนะครับ

และเมื่อพูดถึงพนักงานส่งอาหารที่ผมใช้บริการบ่อยๆ ต้องบอกว่าเป็นอะไรที่ผิดคาดมาก หลายคนบอกว่าพนักงานส่งอาหารมักจะมาสาย มาช้า แต่จริงๆ พนักงานส่งอาหารที่เจอที่นี่มีความสุภาพและยิ้มแย้ม เป็นคนที่มีบุคลิกลักษณะน่ารักใจดี แถมมาส่งอาหารได้ตรงเวลามาก กลับกันปกติแล้วทุกคนจะมองภาพลักษณ์ของคนญี่ปุ่นว่าเป็นคนที่มีความตรงต่อเวลามากไม่ว่าเรื่องใด แต่บางครั้งต้องบอกว่าแล้วแต่กรณีครับ บางกรณีก็มีนะที่ไม่ตรงต่อเวลาเลย

การจัดส่งอาหารหรือ 出前　demae นั้นมีสำนวนสุภาษิตญี่ปุ่นที่ว่า そば屋の出前 Sobaya no demae เปรียบเปรยความมาช้า มาสาย มีที่มาจากงานบริการจัดส่งอาหารของร้านโซบะ (ซึ่งส่วนใหญ่เป็นร้านอาหารแบบธุรกิจในครอบครัว เปิดร้านเล็กๆ ในเมืองนั้นๆ ไม่ใช่ร้านเฟรนไชส์หรือร้านของบริษัทใหญ่ๆ ) เมื่อร้านรับออเดอร์อาหารแล้วบอกกับลูกค้าว่า “กำลังออกไปส่ง ” มีเรื่องเล่าว่ามีพนักงานออฟฟิศโทรสั่งโซบะเดลิเวอรี่เพื่อมารับประทานช่วงพักกลางวัน แต่รอเท่าไหร่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะมาส่งสักที จึงโทรศัพท์ไปที่ร้านโซบะนั้น… (´・ω・)】ゝ และได้รับคำตอบจากร้านว่า “ตอนนี้อยู่ระหว่างการขนส่ง กำลังไป!” ให้ลูกค้ารออีกสักหน่อย คนสั่งก็คิดว่าคนส่งอาหารกำลังเดินทางเดี๋ยวก็คงจะถึงแล้ว แต่รอเท่าไหร่ก็ไม่มาสักทีจนหมดเวลากินข้าวกลางวัน หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนนำโซบะมาส่ง พนักงานมองดูพนักงานส่งอาหารก็เห็นว่าคนส่งโซบะคือเจ้าของร้านที่รับโทรศัพท์เมื่อกี้นี่เอง!!! ตอนโทรศัพท์ไปเจ้าของร้านยังรับโทรศัพท์อยู่ที่ร้านอยู่เลยนะ แล้วที่บอกตอนนั้นว่า “กำลังไปล่ะ!!??” กำลังไปนี่แสดงว่ายังไม่ออกไปนะสิตอนนั้น!! (・ω・｀)

เราสามารถเจอร้านโซบะได้ทั่วไปในญี่ปุ่นไม่ว่าจะเป็นเมืองเล็กแค่ไหนหรือตามสถานีรถไฟต่างๆ เดินไปทางไหนก็จะเห็นร้านโซบะ ตามย่านโรงงานอุตสาหกรรมหรือบริษัทห้างร้านต่างๆ ซึ่งบางคนอาจจะเดินไปรับประทานอาหารที่ร้าน บางคนอาจจะหยิบโทรศัพท์สั่งให้มาส่งอาหารก็ได้ คาดว่าน่าจะเริ่มมีคนเปิดร้านมาตั้งแต่ช่วงสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง โดยเฉพาะช่วงที่มีการจัดโตเกียวโอลิมปิกครั้งแรกก็จะมีคนจากต่างจังหวัดเดินทางเข้ามาทำงานในร้านโซบะในเมืองกันมาก จึงมีการเรียนรู้เทรนนิ่งต่างๆ สะสมทักษะและรู้เคล็ดลับ เรียกว่ามีประสบการณ์ที่จะกลับไปเปิดร้านเองได้ และการส่งโซบะแบบเดลิเวอรี่นั้นก็มีมานานแล้ว ซึ่งถ้าดูจากภาพพนักงานส่งอาหารสมัยนั้นจะเห็นคนขายโซบะและนำโซบะไปส่งให้ลูกค้าโดยการปั่นจักรยานและถือกล่องอาหารโซบะเป็นชั้นๆ 10 ชั้น 20 ชั้น ซึ่งเป็นเรื่องน่าทึ่งในความสามารถและความจริงจังทุ่มเทของคนญี่ปุ่นสมัยนั้นมาก แม้ว่าจะตัวเล็กมากกว่าคนสมัยนี้เยอะและได้ข่าวว่ามีคนที่กลับจากสงครามก็มาทำงานส่งอาหารจำนวนมาก

และด้วยลักษณะพิเศษอย่างหนึ่งของร้านโซบะคือขายอาหารเมนูอื่นร่วมได้ ไม่ว่าจะเป็นอาหารญี่ปุ่นประเภทใดก็สามารถปรุงและทำได้ไม่ยากเพราะเข้ากันกับการทำเมนูอาหารญี่ปุ่นอื่นๆ ด้วย ทำให้มีเมนูหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นข้าวแกงกะหรี่หรือข้าวหมูทอดทงคัตสึ ต่างๆ เราจะไม่เห็นร้านราเมนที่ขายข้าวแกงกระหรี่ญี่ปุ่นหรือข้าวหมูทอดด้วย หรือเราจะไม่เคยเห็นร้านซูชิที่มีข้าวแกงกระหรี่ญี่ปุ่นขายด้วย ถ้าไปสั่งข้าวแกงกระหรี่ในร้านซูชิอาจจะโดนเชิญออกจากร้านก็ได้!! แต่ร้านโซบะสามารถขายเมนูอื่นๆ ได้ด้วย แม้ว่าบางร้านไม่มีเมนูข้าวหน้าหมูทอดทงคัตสึ แต่มักจะมีเซ็ทโซบะหมูทอดทงคัตสึ Katsudon soba set ทำให้มื้อเที่ยงเป็นมื้อที่อร่อยเต็มอิ่ม พอตกบ่ายก็จะเริ่มง่วงนอนตอนเข้าทำงาน! (´)Д(｀*;)

ในช่วงเวลาที่เศรษฐกิจญี่ปุ่นเริ่มเฟื่องฟูในยุคนั้นอุตสาหกรรมต่างๆ ก็เริ่มมีการพัฒนาเริ่มมีรถยนต์ต่างๆ เยอะขึ้น และเริ่มมีข่าวรถติดตามย่านสำนักงาน มีข่าวอุบัติเหตุบนท้องถนนต่างๆ ในการส่งอาหารแบบเดลิเวอรี่ ในยุคแรกทางร้านโซบะมีการจัดส่งอาหารด้วยการขี่จักรยานไปส่งและอีกมือแบกถาดสูงหลายชั้นทำให้เกิดอุบัติเหตุบ่อยๆ จึงพัฒนาและมีการเปลี่ยนมาเป็นการใช้รถมอเตอร์ไซต์แบบมีกล่องพ่วงและอุปกรณ์เพื่อป้องกันไม่ให้โซบะหกหรือตกไปที่ท้องถนน ถือว่าชาวญี่ปุ่นในศตวรรษที่ 20 นั้นแข็งแกร่งมาก โดยเฉพาะเมื่อคิดและสร้างเครื่องทุ่นแรงส่งอาหารแบบธุรกิจครอบครัวขึ้นมา ซึ่งทำให้คนนิยมสั่งอาหารจากร้านโซบะเดลิเวอรี่กันมากยิ่งขึ้นอีกด้วย

ที่เมืองไทยเราใช้บริการบริษัทเดลิเวอรี่ที่เป็นบริษัทสากลใหญ่ๆ ซึ่งต้องมีการรักษามาตรฐานและรักษาเวลา แต่ そば屋の出前 Sobaya no demae นั้นเป็นการส่งอาหารแนวธุรกิจแบบครอบครัวก็อาจจะมีการส่งอาหารล่าช้าหรือแนวเรื่อยๆ ค่อยๆ ไป ค่อยๆ ส่ง รอเจ้าของร้านว่างจากทำครัวแล้วปั่นจักรยานไปส่งบ้าง รอลูกชายกลับจากโรงเรียนเพื่อให้ไปส่งอาหารบ้าง เป็นต้น วันนี้เล่าสู่กันฟัง สวัสดีครับ