COVID-19 ยังคงเป็นมารผจญสำคัญในชีวิตของมนุษย์ โดยเฉพาะการระบาดระลอกใหม่ ที่กำลังสร้างความเสียหายให้กับหลายประเทศ ทั้ง เกาหลีใต้, ญี่ปุ่น และไทย
แต่ไม่มีประเทศไหน จะหนักไปกว่า “อินเดีย” ซึ่งปัจจุบันมีผู้ติดเชื้อมากถึง 4 แสนคนต่อวัน โรงพยาบาลไม่เพียงพอต่อการรักษา การล็อกดาวน์อยู่บ้านไม่สามารถแก้ปัญหาอะไรได้อีก
อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางช่วงเวลาวิกฤติ อินเดียกลับปล่อยให้ลีกคริกเก็ตของประเทศเดินหน้าแข่งขันต่อโดยไม่มีการลดแมตช์การแข่งขันหรือยกเลิก แถมยังเดินทางไปแข่งขันทั่วประเทศ จนทำให้กลุ่มนักกีฬาต้องอยู่ภายใต้ความเสี่ยงที่จะติดเชื้อไวรัสตัวร้าย
เกิดอะไรขึ้นที่อินเดีย? การแข่งขันกีฬาคริกเก็ตสะท้อนภาพอะไรของสังคมนี้ออกมา? ติดตามได้ที่บทความนี้
สังคมที่ถูก COVID-19 ทำลาย
อินเดียคือประเทศที่กำลังเผชิญหน้ากับวิกฤตการณ์การระบาดของ COVID-19 มากที่สุดในปัจจุบัน เพราะมีเคสผู้ติดเชื้อรายใหม่ แตะเลข 4 แสนคนต่อวัน เมื่อวันที่ 30 เมษายนที่ผ่านมา
ปัจจุบัน อินเดียคือประเทศที่มียอดผู้ติดเชื้อใหม่รายวันสูงสุดในโลก การระบาดครั้งนี้ในอินเดียรวดเร็วอย่างเหลือเชื่อ ถึงขนาดที่ผู้เชี่ยวชาญมองว่า ความรุนแรงของผู้เสียชีวิตในแต่ละวัน รุนแรงเท่ากับการเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติ เช่น ภูเขาไฟระเบิด หรือ สึนามิถล่ม
จนถึงทุกวันนี้ ยังไม่มีการสรุปว่า การระบาดรอบใหม่ในประเทศอินเดียที่กลับมาอย่างหนักหน่วงมีสาเหตุมาจากไหน แต่หากจะสรุปจากข้อมูลจากหลายสื่อรวมกัน เหตุผลมีหลายปัจจัย
ไม่ว่าจะเป็น ความไร้ประสิทธิภาพของรัฐบาลอินเดีย ไม่ยอมดำเนินการจัดซื้อวัคซีนมาฉีดสร้างภูมิคุ้มกันให้กับประชาชนเพิ่มเติม แม้ที่นี่จะเป็นอีกแหล่งผลิตสำคัญของวัคซีนบางยี่ห้ออยู่แล้วก็ตาม, ความประมาท ละเลยความอันตรายของ COVID-19 ใช้ชีวิตโดยไม่ยอมสวมหน้ากาก รวมถึงการกลายพันธ์ุของเชื้อไวรัส
สถานการณ์ของอินเดียย่ำแย่เกินกว่าที่ใครจะคาดคิด เพราะการระบาดครั้งใหญ่ของ COVID-19 รอบใหม่ ได้เปิดเผยปัญหาของรัฐบาลที่ไร้ประสิทธิภาพออกมา ประชาชนจำนวนมากไม่ได้รับการรักษา เพราะความไม่พร้อมของรัฐบาล, การล็อกดาวน์ในตอนนี้ไม่มีประโยชน์ เพราะทุกอย่างสายเกินแก้
ปัจจุบัน ผู้ป่วย COVID-19 ในอินเดีย ไม่มีเตียงโรงพยาบาลให้รักษา ต้องดูแลตามสภาพ เช่น นอนติดเตียงอยู่ที่บ้าน หรือกักตัวเองในรถยนต์ ไม่มียา หรืออ็อกซิเจนเพียงพอที่จะเข้ามาพยุงชีวิตผู้ติดเชื้อ
จำนวนผู้ติดเชื้อที่เพิ่มสูงมากขึ้นเรื่อยๆกระทบกับทุกชีวิตมนุษย์ในอินเดีย โดยเฉพาะคนที่ไม่ได้มีสิทธิพิเศษในสังคมที่ต้องปล่อยให้การอยู่รอดของตัวเองเป็นไปตามดวงหรือยถากรรมที่ไม่รู้ว่าจะติดเชื้อโรคร้ายตอนไหน
ท่ามกลางสังคมที่ใกล้เคียงกับคำว่า “ดิสโทเปีย” ทุกอย่างเข้าขั้นวิกฤติ แต่ท่ามกลางสังคมทุนนิยม ทุกอย่างยังคงต้องฝืนไปต่อ เพื่อไม่ให้เกิดการเสียหายทางธุรกิจ หนึ่งในนั้นคือ วงการกีฬาคริกเก็ตที่อินเดีย
The Show Must Go On?
แม้ว่าตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา ยอดผู้ติดเชื้อต่อวันของอินเดียจะพุ่งสูงจาก 20,000 คนสู่ 400,000 ภายในเวลาอันสั้น แต่ภาคธุรกิจบางส่วนยังพยายามที่จะต้องเดินหน้าต่อไป เพราะด้วยสถานการณ์ที่โรคระบาดหนักแบบนี้ และไม่เห็นวี่แววที่ความยากลำบากจะคลี่คลาย จะมานั่งรอให้ทุกอย่างกลับสู่โลกปกติก็อาจจะไม่มีประโยชน์อะไร
หนึ่งในนั้นคือ ลีกคริกเก็ตอันดับหนึ่งของอินเดีย อย่าง อินเดียน พรีเมียร์ ลีก (IPL) ที่ยังดำเนินการแข่งขันในฤดูกาลต่อไป แม้จะมีการระบาดที่ร้ายแรงของ COVID-19 ก็ตาม
อันที่จริงแล้ว การระบาดรอบใหม่ของ COVID-19 ในอินเดีย เกิดขึ้นก่อนเปิดฤดูกาลด้วยซ้ำ เพราะการระบาดเริ่มต้นแต่เดือนมีนาคม แต่การแข่งขันคริกเก็ตเริ่มวันที่ 9 เมษายนที่ผ่านมา
อย่างไรก็ตาม การแข่งขันคริกเก็ตนี้กลับไม่มีการประกาศเลื่อนหรือยกเลิก แต่เลือกจะเดินหน้าต่อตามกำหนดการณ์เดิม โดยไม่มีการลดแมตช์การแข่งขันใดๆทั้งสิ้น
เท่านั้นยังไม่พอ การแข่งขันไม่ได้มีการให้นักกีฬาย้ายมาแข่งสนามกลาง รวมตัวกันในเมืองหรือรัฐเดียว เหมือนที่ฟุตบอล อินเดียน ซูเปอร์ ลีก (ISL) ทำในฤดูกาล 2020-21 กับการจัดการแข่งขันในบับเบิลที่รัฐกัวแห่งเดียว เพื่อป้องกันการเคลื่อนย้ายคนไม่ให้เสี่ยงต่อการติดเชื้อ แต่ยังคงให้แข่งตามสนามต่างๆทั่วประเทศ สิ่งเดียวที่มีการเปลี่ยนแปลงคือการตัดสินใจไม่ให้มีผู้ชมเข้าสนามแข่งขันเท่านั้น
การแข่งขันยังคงเดินเนินมาอย่างต่อเนื่อง ไม่ได้มีปัญหาอะไร ในแง่ของการแข่งขัน หากแต่ท่ามกลางสถานการณ์ระบาดของ COVID-19 ที่หนักขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเกิดเป็นคำถามว่า การแข่งขันกีฬาคริกเก็ตควรจะดำเนินต่อไปหรือไม่?
นักกีฬาคริกเก็ตต่างชาติจำนวนมากต้องการที่จะละทิ้งหน้าที่การงานกลับไปยังบ้านเกิดของตัวเองเพราะไม่มีใครไว้ใจกับสถานการณ์ปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม ด้วยการแบนเที่ยวบินจากอินเดียของหลายประเทศทั่วโลก ทำให้นักกีฬาเหล่านี้ไม่สามารถไปไหนได้
นักกีฬาชาวอินเดียบ้านเกิดก็เช่นกัน ท่ามกลางการติดเชื้อจำนวนมากของคนในประเทศ จิตใจของนักกีฬาไม่ได้โฟกัสในสนามอีกต่อไป แต่คำนึงถึงชีวิตของตัวเองและครอบครัว การต้องเล่นกีฬาต่อไปภายใต้วิกฤติที่เกิดขึ้น ทำให้นักกีฬาหลายคนเปิดเผยกับสื่อว่า พวกเขามีความเครียดสะสมอยู่ในตัวมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่เพียงเท่านั้น เสียงต่อต้านการแข่งขันรายการนี้ยังคงดังมาจากชาวอินเดียโดยทั่วด้วยเช่นกัน เพราะพวกเขามองว่าการแข่งขันคริกเก็ตที่ยังคงอยู่ มีนัยยะสำคัญที่ส่งผลเสียต่อสังคมอินเดียที่กำลังเผชิญหน้าช่วงเวลาอันยากลำบาก
ชีวิตมนุษย์ต้องมาก่อน
สิ่งแรกที่สังคมอินเดียโจมตีการแข่งขันคริกเก็ตที่ยังดำเนินต่อ คือการใช้กีฬาคริกเก็ตเบี่ยงเบนความสนใจข่าวคราวที่เลวร้ายของการระบาด COVID-19 ในประเทศอินเดีย
เนื่องจากการแข่งขันคริกเก็ตจะมีการแข่งขันต่อเนื่องทุกวัน ดังนั้น รัฐบาลสามารถใช้ผลการแข่งขันคริกเก็ต ซึ่งเป็นกีฬาอันดับหนึ่งของประเทศ สร้างกระแสข่าวขึ้นมากลบเรื่องราวการติดเชื้อไวรัสนับแสนในแต่ละวันที่อินเดีย
ปัญหาสำคัญของการแข่งขันคริกเก็ตตอนนี้ไม่ได้หยุดแค่การปิดข่าวการระบาดของไวรัส แต่รวมถึงเป็นแหล่งดูดเงินจำนวนมากจากรัฐบาลและภาคเอกชนให้เข้ามาสนับสนุนการแข่งขันรายการนี้
“ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าบริษัทต่างๆและรัฐบาลจะเข้ามาสนับสนุนการแข่งขันคริกเก็ตเพื่ออะไรในเวลาแบบนี้ ทั้งที่ประชาชนไม่สามารถรักษาตัวเองที่โรงพยาบาล” แอนดรูว ทาย นักกีฬาคริกเก็ตชาวออสเตรเลียที่ปัจจุบันเล่นอยู่ในอินเดียกล่าว
หากจะถามว่าจริงๆแล้ว การแข่งขันคริกเก็ตในอินเดียจะดำเนินต่อไปเพื่ออะไร? คำตอบหนีไม่พ้นเรื่องเงินทอง ผลประโยชน์ทางธุรกิจ
ปัจจุบัน อินเดียน พรีเมียร์ ลีก สร้างรายได้ประมาณ 40 ล้านรูปีต่อฤดูกาล (ประมาณ 16 ล้านบาท) ซึ่งจะกระจายผลประโยชน์ไปยังทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ทั้งเจ้าของทีมและผู้บริหารลีก
โดยเฉพาะกลุ่มผู้บริหารลีกที่ไม่ต้องทำอะไรมากแต่เป็นเสือนอนกิน รับรายได้พื้นฐาน 2,800,000 รูปีต่อฤดูกาล (ประมาณ 1,100,000 บาท) เมื่อเป็นเรื่องของผลประโยชน์เช่นนี้ คงไม่มีใครอยากทำงานล้านหลุดมือ ถึงแม้ว่าจะมีคนมากมายในประเทศกำลังเดือดร้อนหรือนักกีฬาต้องอยู่ใต้ความเสี่ยงของการแข่งขันก็ตาม
การแข่งขันของกีฬาคริกเก็ตที่อินเดีย เป็นเพียงตัวอย่างเล็กๆของสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในโลก กับปัญหาของชนชั้นนำ คนมีอำนาจในสังคม สนใจแค่เรื่องผลประโยชน์ของตนเอง โดยไม่แคร์ว่าคนส่วนใหญ่จะเดือดร้อน ชีวิตได้รับความลำบากอย่างไรบ้าง
สำหรับนักกีฬาคริกเก็ตในอินเดีย พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเล่นกีฬาต่อไป, คนอินเดียไม่มีทางอื่นนอกจากภาวนาให้ตนเองไม่ติดเชื้อโรคร้าย ขณะที่คนร่ำรวยในอินเดียยังคงโกยผลประโยชน์ของตัวเองต่อไป